«Οι εφτά τρομοκράτες στο a/a Noemvria» (διασκευή Καββαδία)

Οι εφτά τρομοκράτες στο a/a* Noemvria

Εφτά μοίρες αριστερά, μην το ζορίζεις

για θα σου φύγει ο στόχος από το κεφάλι.

Εδώ είναι σοβαρή δουλειά, τι το νομίζεις;

Ότι είναι σαν σε μπάτσο να πετάς μπουκάλι;

Γυαλίζει ο Λάμπρος το αγνό περίστροφό του

Ο Παναής τοιμάζει τα εκρηκτικά του.

Μ' ένα φτερό γράφει ο Λουκάς το κείμενό του,

κι ο Πάνος ο παπαδογιός κοιτάζει κάτου.

Απ' τα Πατήσια ξεπηδάν κι απ' το Παγκράτι

τ' αντάρτικό τους το γλυκό να συνεχίσουν.

Γυαλίζει απόψε το μυαλό τους και το μάτι

ποιον γαμημένο χουντικό θα ξεκληρίσουν;

Μανώλη, που ύστερα στην ΚΥΠ τούς ξεπουλήθης

και στους παλιούς συντρόφους στράφηκες ενάντια,

πώς σε ποτίσαν άθλιε το νερό της λήθης

κι από αντάρτης, υπηρέτης τους; Κατάντια!

Ο Σπύρος, του λείπει το χέρι μα όλο γράφει

τόνα βιβλίο πίσω απ' τάλλο κι ας μη βλέπει.

Φώτη, ποια τράπεζα απόψε θα σε μάθει;

Σταμάτη, δε μιλάς; Χτύπα τούς καθωσπρέπει.

Τυφλός ο Σάββας την κουκούλα κατεβάζει

μ' ένα κουμπούρι ανοίγει τρύπες στα λαμόγια.

Δίκιο στη χώρα των ξεδιάντροπων μοιράζει

κι ειν' το μολύβι του σαν πινελιά του Γκόγια.

Κι έτσι μαζί με τα λεφτά, μεις πολεμάμε

και κάθε αφεντικό που μας ρουφάει το αίμα.

Ο κόσμος όλος μας αγκάλιαζε, θυμάμαι,

πριν του σερβίρουνε τα ΜΜΕ το ψέμα.

Κουφός ο Σάββας στο μπαλκόνι του αράζει
με ένα σνάιπερ σημαδεύει τους κοπρίτες.
Μα είναι κάτι πιο σπλατέρ που του ταιριάζει.
-Γιε μου, πού πας; -Μάνα, να φάω τους αλήτες!

*a/a: anti-capitalist, anti-imperialist